Sezioni del Blog

Tabella 1: Cognomi e Famiglie Tab 2: Toponimi campestri Tab 3: Chiese e conventi Analitico:Tab 4Località: Tab 5 Città: Tab 6 Copie: Tab 7Contratti: Tab 8Regia Curia: Tab 9Ducal Curia: Tab 10 -

sabato 27 marzo 2021

SGM1. Francesco Trinchera: Syllabus Graecarum Membrarum. Atti riguardanti Seminara, N° 1.

 

SYLLABUS

GRAECARUM MEMBRANARUM

 

QUAS

PARTIM NEAPOLI IN MAIORI TABULARIO ET PRIMARIA BIBLIOTHECA

PARTIM IN CASINENSI COENOBIO ac CAVENSI ET IN EPISCOPALl TABULARIO NERITINO

IAMDIU DELITESCENTES ET A DOCTIS FRUSTRA EXPETITAE

NUNC TANDEM ADNITENTE IMPENSIUS

FRANCISCO TRINCHERA

NEAPOLITANIS ABCHIVIS PRAEFECTO

IN LUCEM PRODEUNT

IN QUOQUE NON PRAETERMISSIS QUARUM VETUS LATINA TANTUM VERSIO SUPEREST

CUM QUORUMDAM CHARACTERUM ET SIGILLORUM ECTYPIS

RERUMQUE ET VERBORUM INDICE LOCUPLETISSIMO

 

************

 

NEAPOLI

TYPIS JOSEPHI CATANEO

MDCCCLXV

 

 

ATTI RIGUARDANTI SEMINARA

Trascrizione, traduzione e annotazione

Del

Prof. Paolo Martino

N° 1

N° 2

pagina 471

CCCXXI.

1270-Mense Augusto 25 -Indict. (XIII).

Boemundus dominus Oppidi a monasterio S. Georgii accipit decem annis quaedam pascua posita ad collem Pistillariae et flumen Coecum pretio unciarum aurearum quinque et annua praestatione arietis et lactis unius gregis.

Boemondo, signore di Oppido, riceve dal monastero di S. Giorgio, per la durata di dieci anni, alcuni pascoli posti tra il colle Pistillaria e il fiume Cieco, al prezzo di cinque once d’oro e dell’annua consegna di un ariete e del latte di un solo gregge.

 

 

  ἐγῶ βοάμουνδος κυριος ὁπίδου τὰ ϋπὸγεγραμμένα στέργω καὶ ἐμμένω καὶ ἐπικυρῶ διὰ τοῦ εικίου μου σταυροῦ:

 

  ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου ἡμῶν ιησοῦ χριστοῦ. αἰωνίου θεοῦ καὶ σωτήρος ἡμῶν ἀμήν. τῆ εικωστῆ πέμπτη  ἡμέρα τοῦ μηνὸς αὐγούστου. τῆς ινδικτιωνος δεκάτης. ἐν τῶ ἐξακισχιλιωστῶ. ἐπτακωσιωστῶ. εὐδομικωστῶ ὁγδώω ἐτει κόσμου· κυριεὔοντος τοῦ ὑπερπλάμπρου κυρίου ἡμῶν κάρολου. θεοῦ χάρητι ρηγὸς σικελίας. δουκάτου ποῦλιας καὶ πριγκιπάτου κάπουας. ἀνδιγαβίας. προβετείας καὶ φολκαλκερίας κόμιτος. τῆς αὐτοῦ κυριότητος ἔτος δεύτερον εὐτύχως ἀμήν.

 

 Ἡμεῖς ματθαῖος τῆς Ρώτου κρητῆς χῶρας σιμιναρίου. ϊωάννης τοῦ χανδακαρίου. τῆς αὐτῆς χῶρας πούπλικος ταβελλίων καὶ οἱ ἐγγεγραμμένοι μάρτυρες οἱ εἰς τούτω κληθέντες καὶ παρακληθέντες, διὰ τοῦ παρόντος ἐγγράφου δειλωποιοῦμεν τοῖς παροῦσι καὶ τοῖς μέλλουσι· ὅτι εὐγενῆς ἀνὴρ κυρος βαιμούνδος κύριος χῶρας ὁππείδου· πεπιστευκῶς εἰς ἡμᾶς· ὡς εἰς ἐαὐτοῦ κρητϊν καὶ νοτάριον. ὁμολογῆσατω, ὅτι σεβάσμιος ἀνὴρ κυρος λουκὰς καθηγοῦμενος τῆς μονῆς τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος τοῦ χρῦστοῦ γεωργιου χῶρας βεβαλήνου. καὶ τὸ τοῦτου κοινόβιον μοναχοὶ τῆς αὐτῆς μονὴς. διὰ τὸ ἐνδίεσθαι τὴν εἰρημένην μονὴν αὐτῶν ἐκ διάφορων πραγματων,

 

  Ego Boemundus dominus Oppidi subscripta firmo, rata habeo et roboro propria mea cruce.

 

 

  In nomine domini nostri Jesu Christi aeterni Dei et Salvatoris nostri. Amen. Vicesima quinta die mensis augusti, indictione decima, anno mundi sexmillesimo septingentesimo septuagesimo octavo, regnante illustrissimo domino nostro Carolo, Dei gratia rege Siciliae, ducatus Apuliae, principatus Capuae, Andegaviae, Provinciae et Forcalquerii comite, regni eius anno secundo, feliciter, amen.

 

Nos Matthaeus de Roto iudex civitatis Seminarae, Ioannes de Chandacario eiusdem civitatis publicus tabellio, et subscripti testes ad hoc vocati et rogati, per hanc chartulam notum facimus praesentibus et futuris, nobilem virum Boemundum, dominum civitatis Oppidi, nobis fidem habentem, utpote eius iudici et notario, declarasse venerabilem virum dominum Lucam praepositum monasterii sancti magni martyris Christi Georgii de civitate Bebalini, et monachos eiusdem monasterii, cum praedictum eorum coenobium ob diversas possessiones teneretur ad fiscalia tributa solvenda, ut eius necessitatibus consulerent, atque eiusdem negotia procurarent et adiuvarent, sibi vendidisse, confirmasse et tradidisse

 

Io Boemondo, signore di Oppido, convalido i dati sottoscritti, li considero ratificati e li avallo con il mio segno di croce.

 

Nel nome del Signore Gesù Cristo eterno Dio e Salvatore nostro. Amen. Il giorno 25 del mese di agosto, decima indizione, nell’anno del mondo 6768, regnante l’illustrissimo nostro signore Carlo, per grazia di Dio re della Sicilia, ducato di Puglia, principato di Capua, conte di Andegavia (= Angiò), della Provenza e di Forcalquer, nell’anno secondo del suo regno, felicemente, amen.

 

 

Noi, Matteo de Roto, giudice della città di Seminara, Giovanni de Chandacario [= Fondacaro], publico tabellione [= scrivano] della stessa città, e i sottoscritti testi appositamente chiamati e richiesti, facciamo noto ai presenti e ai posteri con questa carta che il nobiluomo Boemondo, sigore della città di Oppido, avendo fiducia in noi, nella nostra qualità di suo giudice e notaio, ha dichiarato che il venerabile signor Luca, preposto del monastero del grande martire di Cristo san Giorgio, della città di Bovalino, e i monaci dello stesso monastero, poiché il predetto loro cenobio è tenuto per diversi possedimenti al pagamento dei tributi fiscali, affinchè provvedessero alle sue necessità e giovassero ai suoi affari, gli hanno venduto, confermato e consegnato

 

pagina 472

εἰς ρηγικὰς δουλείας καὶ ἀνάγκαις. καὶ τὼ τῆς αὐτῆς μονῆς διηκεῖσθαι πράγματα καὶ ἐξακολουθεῖν, πέπρακαν αὐτῶ. ἔστερξαω καὶ ἀπαίδωκαν αὐτῶ ὁνόματι καβάλας. εἰς τὸ βοσκῆσαι τὰ ζῶα αὐτοῦ καὶ θρέμματα. ἔνθεν ἐνιαυτῦς δέκα ἀπ᾽ ἑνθευθεν εἰς τὸ ἔμπροσθεν ψηφιζομένους- πᾶσαν τὴν βοσκὴν· τοῦ βουνὸς ἀνωτέρου. πιστηλλαρίας· καὶ τὰ παντάνα πάντα τῶν δυον μερων  τοῦ ποταμοῦ τυφλοῦ. ἔνθεν καὶ ἔνθεν. καὶ ὅσα εἰσὶν. δι᾽ὁγκείας χρουσίου πέντε ἐν τω γενικῶ ζυγίω ἐνζυγισμένας. ἃς αὐτῶ τῶ καθηγουμένοω ενωπιον ἡμῶν δεδώκεν λογω ταύτης. συμφώνω μέν τοι καὶ πάκτω τιὥδε. ἰνα εἰρημένος ἅρχων κυρος Βαιμούνδος καὶ οἱ τούτου κληρονόμοι. κρατῆσωσιν. δεσπόσωσιν. ἐπει δε καὶ επικαρπεύσωσιν μετὰ τῶν ζώων αυτοῦ καὶ θρεμματων βόσκωντες τὰ εἰρημένα κράτει υοῦ αὐτοῦ βουνὸς ἀνωτέρου. πηστηλλαρίας. καὶ τὰ αὐτὰ παντάνα των δυον μερων τοῦ ποταμου τυφλοῦ ἔνθεν καὶ ἔνθεν. ονόματι της αὐτης καβαλας ἐκ μερους της αυτης μονης. ἔνθεν πλήρωμα των εἰρημένων δέκα ἐνιαὐτων ἀπ᾽ ἐντεύθεν εἰς τὸ ἔμπροσθεν ψηφίζομένων. καὶ διὰ καθ  έκαστου χρόνου της αὐτης καβάλας. ὁνόματι ἐγνωρημης  τοῦ αὐτου κράτους. εἰρημένος ἄρχων κυρος βαΐμουνδος. καὶ τούτου κληρονόμοι. ἐκ συμφώνω διδῶναι ὀφείλωσιν. τῶ αὐτῶ καθηγουμένω καὶ κοινοβίω λογω τῆς αὐτῆς μονης. καὶ τοῖς διἀδόχοις αὐτῶν ἐν τῆ αὐτῆ μονῆ ἐσομένοις· τῆ ἡμέρα τοῦ εἰρημενου ἀγίου μεγαλομάρτυρος τοῦ χριστου γεωργιου. ταρία χρυσιου δέκα ἐν τω γενικῶ ζυγίω. καὶ τὸ γάλας ἄπαν ἐνὸς μανδρίου, ὅπερ ἐπέρχεται ἀπὸ τῶν προβατων τοῦ αὐτοῦ μανδρίου τω πρωῒ τῆς αὐτῆς ἐὀρτῆς μετὰ ἐνὸς κριοῦ ἀναμ-

φιβόλως. καὶ τυχὼν ὡς ΐωθεν. σπαρῆναι εὐρεθῆσεται εἰς αὐτὰ κράτει· ἁπὸ τῶν ἀνθρώπων τῆς αὐτης χῶρας, αἳ συνησφοραὶ τῶν αυτῶν σπορήμων. τὴ αὐτῆ μονῆ ἔσονται καὶ αποδωθήσονται ἀνακολύτως· οἷα κράτει  βοσκούμενα παρὰ τῶν θρεμμάτων τοῦ αυτοῦ ἀρχοντος καὶ ζῶων. ἔνθεν της αὐτης διωρίας τῶν εἰρημένων δεκα ἐνιαυτῶν. εἰρημένος ἄρχων ἐκουσίως αὐτου ὑπέκληνεν ἐαυτον. μὲν τὰ εἰρημένα δεκα ταρία τοῦ χρυσίου·  τὸ γάλας ἄπαν ἐνὸς μανδρίου. καὶ τὸν κριὸν τῆς ἐγνωρημης  τοῦ αὐτου κράτους καὶ καβάλας. τῆ εἰρημένη διὡρία. οὐκ αποδῶσει ὡς εἴρηται. καὶ πληρωθέντων τῶν αὐτῶν δεκα ἐνιαὐτῶν της αὐτῆς καβάλας. ἐπ᾽ ἑνθεύθεν εἰς τὸ ἔμπροσθεν ψηφιζομένης. τὰ αὐτὰ κράτει. τῆ εἰρημένη μονὴ οὑ

 

ratione pascui, scilicet ut pabularentur eius animalia et pecora, annis decem amodo decurrendis, universa pascua superioris collis Pistillariae, et cuncta stagna posita ad utraque fluminis Caeci latera. et quidquid inibi exstat, unciis aureis quinque ponderis generalis, ipsasque eidem praeposito coram  nobis tradidisse ob huiusmodi venditionem hoc pacto et conditione, ut memoratus princeps dominus Boemundus et eius heredes habeant et teneant antedictam possessionem eiusdem collis Pistillariae, et omnia stagna posita ad utraque fluminis Caeci latera, iisque utantur una cum eorum animalibus et pecoribus ratione eiusdem pabulationis concessae ex parte ipsius monasterii, usquedum expleantur dicti decem anni amodo decurrendi; et singulis annis eiusdem pabulationis, ratione recognitionis ipsius dominii, dictus princeps dominus Boemundus et eius heredes ex convento, et sine quovis praetextu pendere debeant ipsi praeposito et coenobio nomine eiusdem monasterii, eiusque in ipso futuris successoribus, die dicti sancti magni martyris Christi Georgii, tarenos aureos decem generalis ponderis, et totum lac unius gregis, quod ex ovibus ipsius gregis proveniat, mane eiusdem festi, cum uno ariete. Sin autem forte acciderit, uti assolet, ut homines eiusdem civitatis in iis possessionibus severint, earumdem sationum proventus ad dictum monasterium pertineant, ipsique sine impedimento tradantur. Cum vero in hisce fundis oves et animalia eiusdem principis intra constitutum terminum annorum decem pabulata fuerint, dictus princeps se suosque heredes sponte obligavit, nisi memoratos aureos tarenos decem, totum lac unius gregis, et arietem. ratione recognitionis dominii et pabulationis ab ipso monasterio concessae, praefato termino praestiterint, ut dictum est, et elapsis iisdem decem annis memoratae pabulationis amodo decurrendis in proprium dominium et potestatem praedicti coenobii

 

a titolo di pascolo, cioè per consentire la pastura dei suoi animali e armenti, per anni dieci a decorrere da subito, tutti i pascoli del colle Pistillaria superiore e tutti gli stagni posti su entrambe le sponde del fiume Cieco, e tutto ciò che vi sta dentro, per cinque once d’oro del peso generale. Le stesse terre sono state consegnate allo stesso abate, nella nostra presenza, a titolo di vendita con il patto e la condizione che segue: il citato principe signor Boemondo e i suoi eredi abbiano e tengano i sopra cennati possedimenti dello stesso colle Pistillarie e tutti gli stagni posti su entrambe le sponde del fiume Cieco, li sfruttino con i loro animali e armenti a titolo di pascolo concesso da parte dello stesso monastero fino a quando trascorreranno i detti dieci anni a decorrere da subito.  Inoltre per ogni anno di pascolo, in base alla ricognizione dello stesso possesso, il principe signor Boemondo e i suoi eredi del convento, debbano pagare, senza alcun pretesto, allo stesso preposito e al cenobio a nome dello stesso monastero, nonché ai successori dello stesso, nel giorno di S. Giorgio, grande martire di Cristo, dieci tarì d’oro del peso corrente, e tutto il latte di un solo gregge, che provenga dalle pecore dello stesso gregge, la mattina della stessa festa, unitamente a un ariete. Se per caso dovesse accadere, come succede di solito, che gli uomini della stessa città abbiano seminato in queste terre, i proventi delle stesse seminagioni appartengano al detto monastero, ed essi stessi li consegnino senza impedimento. Se poi in questi fondi le pecore e gli altri animali dello stesso principe saranno messi al pascolo nel termine stabilito di dieci anni, il detto principe ha spontaneamente obbligato se stesso e i suoi eredi,  qualora  i menzionati dieci tarì d’oro, tutto il latte di un solo gregge e l’ariete, a titolo di ricognizione del dominio e del diritto di pascolo concesso dallo stesso monastero non abbiano rispettato il predetto termine, come si è detto, e, trascorsi i dieci anni del pascolo di cui sopra, che decorrono da subito,

nel proprio dominio e nel possesso del predetto cenobio

 

 

473

 

παραχωρήσηεν, αναμφιβόλως εἰς ἰδίαν ἐξουσίαν καὶ κυριοτητα ὡς τὸ ἀπ᾽ ἀρχῆς, ἐκ συμφώνου καὶ ἐπερωτὴσεως. καὶ δι ὑποσχέσεως δημοσίας ὑπέκληνας εκύτον εἰρημένος ἄρχων καὶ τοῦς αὐτοῦς κληρονόμους.

ζήμιὡθύναι διὰ ποινὴν, οὐγκείας χρυσιου δώδεκα.

τω ρηγικω φίσκω καταβάλλεσθαι καὶ τὰς ἐξώδους πάσας τοῦ ἐναντιωθέντι μερή ἀποδιδεῖν ἃ περι τουτου ποιήσειεν ἐν κορτη ἣ εξω. καὶ τὸ πράγμα ὡς εἵρηται ἐν τῆ ἰδία ἰσχύει μένοιτος, ἀποταξάμενος ἐκουσιως αὐτοῦ εἰς τοῦτω πᾶση παραγραφῆ. καὶ πὰν νόμικον δικαιον. Φυσικόν. ἠθηκον. καὶ πολιτικον.

θεῖας διατάξεις παροῦσας ἣ μελλοῦσας. ἐκκλησιαστικὰ δεκρέτα. νόμον τοῦ βελλειανίου ἀπάτιν τινὰ. βρεβελεγίοις. καὶ ρηγικοις γράμμασιν ἀνησαμενοις καὶ μελλοῦσοις ἀνῆσασθαι, ν.ομω γραπτῶ ἣ ἀγρἀφω. δυναμένω εὐρεθόναι εἰς τὸ παραθραῦσαι ταύτα ἣ ἐξ ἑναντι τῶν παρόντων εν ἔν τινι ὡφθύναι. ἀλλὰ φυλαχθύναι αὐτὰ στεραιὰ καὶ βεβαία ἔνθεν τῆς αὐτῆς καβάλας τὲλους καὶ πλήρωμα εἰρημένον. ὅθεν προς μέλλουσαν μνῆμιν. καὶ τοῦ πράγματος τούτου στεραιὰν ὡχύρωσιν καὶ βεβαίωσιν. τὸ παρόν τῆς ὁμολογλιας τοῦ αυτου ἄρχοντος κυρου βαιαμουνδου κυριου χῶρας ὁππειδου. ἐκ μέρους αυτου καὶ τῶν αυτου κληρονόμων·

τω αὐτῶ καθηγορουμένω κυρω λουκά, καὶ κοινοβίω αὐτοῦ. ἐκ μέρους καὶ ὀνόματι της αυτῆς μονης ἁγιου γεωργίου βεβαλῆνου ἐποιήσαμεν ποιηθύναι. τῆ παρακλῆσει τοῦ αυτου ἄρχοντος κυροῦ βαιαμούνδου. τόσον διὰ τῆς ἐπιγραφῆς τοῦ αὐτοῦ ἄρχοντος κυροῦ βαιαμουνδου ἀνωτέρου ποιηθῆσα, ὅσον διὰ τῆς ὑπογραφῆς ἡμῶν τε του εἰρημένου κρητου νοταρίου, καὶ των αλλων μαρτυρων ὡχυρωθὲν. ἐν ἡμέρα, μηνὶ, ινδικτιωνι. ἔτει, καὶ κυριότητι, τοῖς προειρημένοις.

 

Ego Matheus de Roto qui supra iudex seminare subscripsi.

  ἐγῶ ρωμβερτος μερίτζος σύντροφος καὶ φαμιλιάριος τοῦ ειρημένου άρχοντος κυρου βοαμούνδου κυρίου τῆς χῶρας ὀππείδου παρακληθεῖς τὰ ανοτερα μαρτυρω δια του αἰμου σταυρου.

  εὐτελης πετρος ϊερευς τοῦ ἐπιτερίτι παρακληθείς τα ανοτερα μαρτυρω.

  εγω νοταριος κωνσταντινος φρασσαλος παρακληθεὶς μαρτυρῶν υπέγραψα ϊδείω χειρός.

  ὁ τοῦ χανδακαρίου ΐωάννης καὶ της χὼρας σεμιναρίου ποῦπλικος ταβελλίων· τὰ άνοτερως ἔγραψε καὶ παρακληθείς ἐαυτὸν ὑπεγραψε ἰδιοχείρως.

 

quemvis praetextum restituerint antedictos fundos, quales ab initio erant, ex pacto, requisitione et publica promissione, mulctari regio Fisco poenae nomine unciis aureis duodecim, et parti adversanti solvere quidquid expensarum fecerit in Curia vel extra, contractu, ut dictum est, in suo robore permanente, cum propter hoc ipse sponte renunciaverit cuicumque exceptioni. et iuri legitimo, naturali, consuetudinario et civili, divinis constitutionibus praesentibus, vel futuris, decretis ecclesiasticis, legi Velleianae, cavillationi, privilegiis et regiis litteris promulgatis vel promulgandis, legi scriptae vel non scriptae, quae ad haec labefactanda inveniri possit, vel contraria in aliqua re videri cuilibet ex praesentibus pactis, quae serventur Grma et inconcussa intra eiusdem pabulationis terminum et complementum praedictum.

Quare ad futuram memoriam et ad validam confirmationem ac securitalem huiusce contractus praesentem dectarationis chartulam ipsius principis domini Boemundi, domini civitatis Oppidi, ex eius parte suorumque heredum, memorato praeposito domino Lucae et coenobio eius, ex parte et nomine ipsius monasterii sancti Georgii de Bebalino, condi iussimus rogatu eiusdem principis domini Boemundi, roboratam tum praesignatione eiusdem principis domini Boemundi, tum subscriptione uostra, dictorum iudicis, notarii et aliorum testium, die, mense, iνdictione, anno et regno suprascriptis.

 

  Ego Robertus Meritzus convictor et familiaris dicti principis domini Boemundi, domini civitatis Oppidi, rogatus quae supra testor per meam crucem.

 

  Petrus humilis sacerdos de Epitirito rogatus quae supra testor.

† Ego notarius Constantinus Frassalus rogatus testis propria manu subscripsi.

  Ioannes filius Chandacarii, publicus tabellio civitatis Seminarae, quae supra scripsit, et rogatus se ipsum propria manu subscripsit.

 

 

quasiasi pretesto abbiano restituito i predetti fondi, com’erano all’inizio, in forza del patto, della requisizione e della pubblica permissione, debba pagare al Regio Fisco una multa di dodici once d’oro, e pagare alla parte avversa tutte le spese che ha dovuto affrontare nella Curia e altrove, poiché, come si è detto, il contratto conserverà il suo vigore, qualora esso abbia rinuciato spontaneamente a qualunque eccezione e diritto legittimo, naturale, consuetudinario e civile, alle divine costituzioni vigenti e future, ai decreti ecclesiastici, alla lex Velleiana, alle sottigliezze, ai privilegi e alle lettere regie promulgate o che lo siano in futuro, alla legge scritta e non scritta, tutti gli espedienti che possano essere escogitati per annullare questi patti, ovvero qualsiasi cosa che possa sembrare contraria in qualche aspetto a qualcuno dei patti presenti. Essi siano conservati saldi e inconcussi nel termine dello stesso diritto di pascolo e del predetto complemento. Perciò, a futura memoria e per una valida conferma e sicurezza di questo contratto, abbiamo ordinato la redazione della presente carta dello stesso principe signor Boemondo, signore della città di Oppido, da parte sua e dei suoi eredi, al suddetto preposito signor Luca e al suo cenobio, da parte e a nome dello stesso monastero di S. Giorgio di Bovalino, su richesta dello stesso principe signor Boemondo. La carta è vidimata  dalla firma dello stesso principe signor Boemondo, poi dalla nostra sottoscrizione, di noi giudice, notaio e altri testi, nel giorno, mese, indizione, anno e regno sopra scritti.

† Io Roberto Meritzus convittore e familiare del suddetto principe signor Boemondo, signore della città di Oppido, richiesto, attesto con la mia croce le cose di sopra.

† Pietro umile sacerdote di Epitirito, richiesto attesto le cose di sopra.

† Io notaio Costantino Frassalo, richiesto ho sottoscritto di mia mano.

† Giovanni, figlio di Chandacario, pubblico scrivano della città di Seminara, che ha scritto le cose di sopra,  richiesto , ha sottoscritto di mano propria.

(Ex originali membrana Archivi Neapolitani— -n.° 168.)

 

Ν.Β. Il testo greco è riprodotto nella forma originale, cioè in una lingua volgare piena di errori, segno che il notaio non la conosceva se non per motivi professionali.

 

Tabella dei numerali greci

 

α (alfa): 1

ι (iota): 10

ρ (rho): 100

β (beta): 2

κ (kappa): 20

σ (sigma): 200

γ (gamma): 3

λ (lambda): 30

τ (tau): 300

δ (delta): 4

μ (mi): 40

υ (ypsilon): 400

ε (epsilon): 5

ν (ni): 50

φ (phi): 500

ϛ (stigma): 6

ξ (xi): 60

χ (chi): 600

ζ (zeta): 7

ο (omicron): 70

ψ (psi): 700

η (eta): 8

π (pi): 80

ω (omega): 800

θ (theta): 9

ϟ (qoppa): 90

ϡ (sampi): 900

 

 

Nessun commento:

Posta un commento

Tabella 10: Ducal Curia di Seminara